Hannelore Prinsen

Sommige mensen hebben een echt talent voor vertellen. Humor speelt daarbij een belangrijke rol: als iets grappig verteld wordt, kan je het makkelijker onthouden.

Enkele maanden geleden ontdekte ik door stom toeval een filmpje op YouTube. Via dat filmpje leerde ik Stella kennen, een hond die met de steun van haar baasje Christina Hunger onze taal leert gebruiken om zichzelf uit te drukken. Ondertussen volg ik hun vorderingen op het Instagram-account @hunger4words.

Na een lange periode van zelfstudie, weet blogger Hannelore Prinsen zeker dat een computer nooit de nieuwe leerkracht zal worden.

Op een avond lag ik met mijn moeder naar de kat te kijken, die spinnend in de zon lag te soezen. 'Wist je', zei ze, 'dat men er nog steeds niet uit is hoe katten dat geluid maken? Zelfs in een autopsie konden ze er niet achter komen'.

Blogger Hannelore Prinsen is lang blind geweest voor het racisme waarmee veel mensen te maken krijgen. In navolging van #EducateYourself verdiepte ze zich in de oorsprong ervan, maar dat is nog lang niet genoeg.

Ik heb al eerder vermeld dat ik een talenfanatiekeling ben. Tijdens de lockdown heb ik mijn Italiaans dan ook wat opgefrist. En er viel me iets merkwaardigs op: naarmate mijn woordenschat zich uitbreidde, gingen Nederlandse en Engelse woorden verloren.

Ik tel de dagen tot ik mijn vrienden en familie weer kan omhelzen. In de tussentijd heb ik steeds meer moeite met mezelf van mijn bed de bank op te sleuren, en vervolgens van de bank naar mijn bureau.

Het is verleidelijk om te fantaseren over die lieve oogjes en poezelige pootjes. Voordat je besluit een kitten in huis te nemen wil ik je aan een paar dingen herinneren. 

Instagram. Wellicht zijn de meeste van mijn lezers niet van de Instagram-generatie, maar misschien herken je toch enkele van mijn ervaringen.