Natuurwetenschappen

Ook in de wiskunde, de meest logisch samenhangende wetenschap, slagen we er niet altijd in om te bewijzen wat we willen bewijzen, en dan hebben we het niet over de gevallen zoals de Riemann-hypothese waar wiskundigen het bewijs maar niet van vinden, maar wel over stellingen (?) waar geen bewijs voor is.

Een vierde deel van alle koolstof in de bodem bevindt zich in de toplaag.

Waar staan we nu met onze kennis van de natuur en het heelal? In het ene artikel over wetenschap raak je overweldigd door de triomfen van de wetenschap, terwijl een volgend stuk ons een indrukwekkende lijst openstaande vragen voorschotelt. Hoe meer we weten, hoe scherper het besef van onze onmetelijke onwetendheid.

EOS en Scriptie vzw bekronen jaarlijks de beste scriptie in de harde wetenschappen. Wij nomineerden 5 finalisten uit net geen 600 inzendingen. Jij kan mee bepalen wie de uiteindelijke winnaar wordt.

Met die prijs bekroont Scriptie vzw de doctor die erin slaagt om zijn jarenlange onderzoek helder uit te leggen in drie minuten. Van Ombergen onderzocht hoe het brein van astronauten zich aanpast aan een ruimtereis.

Een chemicus legt uit waarom een “doodsparfum” je zou kunnen beschermen als de roofzuchtige zombies toeslaan tijdens Halloween.

In ons land is de Leuvense kosmoloog en priester nooit een onbekende geweest. En eindelijk, meer dan negentig jaar na zijn ontdekking van het uitdijende heelal, leert ook het buitenland hem kennen. Als gelijke van Edwin Hubble.

Dit weekend was het weer zover: het halfjaarlijkse ritueel van klokken verdraaien. Maar wist je dat de lengte van een dag niet elke dag even veel verandert?

De zestien genomineerden voor de Vlaamse PhD Cup delen hun onderzoek in een artikel.

Een meting op een deeltje heeft ogenblikkelijk effect op zijn verstrengelde wederhelft, ongeacht hoe ver ze uit elkaar liggen. Recente onderzoeksresultaten bevestigen dat de kwantumfysica deze ‘spookachtige werking op afstand’ correct beschrijft. Einsteins alternatieve verklaring delft het onderspit.

Waar wij mensen al eeuwenlang van dromen, lijkt voor vele bacteriën werkelijkheid. Zij bezitten het geheim van de immortaliteit.

De presentatiewedstrijd stimuleert jonge wetenschappers om met hun doctoraatsonderzoek naar buiten te treden.

Bacteriën kunnen zich snel aanpassen aan een veranderende omgeving dankzij een proces genaamd horizontale genoverdracht. Wetenschappers hebben nu een nieuwe route gevonden waarlangs de uitwisseling van DNA hypersnel plaatsvindt.

Hoe bestudeer je een object dat nauwelijks licht – en dus informatie – uitstraalt? Franse wetenschappers hebben er wat op gevonden.

Vóór het leven ontstond, was het al RNA wat de klok sloeg. Maar hoe zijn deze allereerste biomoleculen ontstaan?

Het aardse leven heeft elk plekje op de planeet gekoloniseerd, hoe extreem de omstandigheden er vaak ook zijn. Die succesvolle veroveringsdrift is een gevolg van bijna vier miljard jaar evolutie. Door dit proces versneld na te bootsen in het lab, kunnen wetenschappers nieuwe biomoleculen fabriceren, nuttig in de geneeskunde en in de (groene) chemie. De pioniers van deze ‘geleide evolutie’ zijn vandaag beloond met de Nobelprijs voor de scheikunde.

Best een historische Nobelprijs Fysica, dit jaar. Niet alleen is de Amerikaan Arthur Ashkin (96 jaar) de oudste laureaat ooit, met de Canadese Donna Strickland gaat de prijs voor de eerste keer in 55 jaar nog eens naar een vrouw. De derde laureaat is de Fransman Gérard Mourou.