Jonge aarde had geen last van vulkanen en aardbevingen

Het uniformitarianisme is een oud principe in de geologie. Het zegt dat de aardse geschiedenis met dezelfde mechanismen kan worden verklaard die we nu kennen en waarnemen. Kort gezegd: als we nu schuivende en botsende aardplaten zien, dan betekent dit dat die er vier miljard jaar geleden ook al waren, toen onze nog jonge planeet nog maar pas vaste vorm had gekregen.

Een team van Amerikaanse en Australische geologen heeft nu flinke vraagtekens gezet bij dat principe. De resultaten van hun recente onderzoek wijzen er immers op dat de aardkorst meer dan drie miljard jaar geleden nog altijd uit één stuk bestond, en dus niet uit over elkaar heen schuivende en botsende platen. Kortom: de jonge aarde was een oord van vrede in vergelijking met de planeet die we zo goed kennen – en die continu wordt opgeschrikt door aardbevingen en vulkaanuitbarstingen.

De geologen onderzochten gesteenten en formaties in West-Australië, waarvan bekend is dat ze tot de oudste bekende stukken van onze aardkorst behoren, meer dan drie miljard jaar oud. Uit de chemische en fysische eigenschappen van die gesteenten konden de wetenschappers maar één conclusie trekken: ze moesten zijn gevormd in een tijd waarin de aardkorst uit één massieve ‘mantel’ bestond.

Het is nu aan de aanhangers van het uniformitarianisme om met tegenbewijs op de proppen te komen.