Ruimte

In de ruimte kan niemand je horen. En al helemaal niet in het geval van Andriy Melnyk. De Oekraïense astronaut trekt in de tragikomische scifi U Are the Universe in zijn eentje naar Jupiter-maan Callisto om er nucleair afval te dumpen. Maar tijdens zijn trip vergaat de aarde, waardoor hij plotsklaps de laatste mens in het universum wordt.

Heliofysica, de wetenschap van de zon en haar effecten op ons zonnestelsel, gaat een zeer boeiend 2025 tegemoet. ‘De polen van de zon zijn het volgende onbekende gebied.’

De hemel boven de Paranal-sterrenwacht van ESO in de Chileense Atacamawoestijn is de donkerste en helderste van alle astronomische sterrenwachten ter wereld. Een industrieel megaproject brengt die duisternis in gevaar.

NASA stelt een goedkopere en snellere manier voor om stenen en bodemmonsters van Mars naar de aarde te brengen. Een eerder plan strandde op de enorme kosten van de onderneming, die waren opgelopen tot 11 miljard dollar.

Amateur- en beroepsastronomen hebben samen een misverstand omtrent de samenstelling van de wolken van de planeet Jupiter uit de wereld geholpen: ze bestaan niet uit ammoniakijs.

Astrofysica Leen Decin hoopt samen met haar collega-sterrenkundigen dat de Square Kilometre Array (SKA), de grootste radiotelescoop ter wereld, zijn eerste grote ontdekkingen zal onthullen.

In 2024 hebben astronomen met behulp van de James Webb-ruimtetelescoop (JWST) verrassende waarnemingen gedaan die de gangbare theorieën over de vorming van sterrenstelsels uitdagen.

Een internationaal team van onderzoekers heeft een dubbelster ontdekt die dicht om Sagittarius A* – het superzware zwarte gat in het centrum van ons Melkwegstelsel – cirkelt. Het is voor het eerst dat een sterrenpaar in de omgeving van een superzwaar zwart gat is gedetecteerd.

Recente metingen met de Webb-ruimtetelescoop zetten vraagtekens bij de huidige inzichten omtrent de aard van exoplaneet Trappist-1 b.

Nieuwe waarnemingen van de Webb-ruimtetelescoop suggereren dat het feit dat het heelal nu sneller uitdijt dan miljarden jaren geleden niet het gevolg is van een meetfout, maar van een nog onbekend kosmisch fenomeen.

Australische astronomen hebben de meest detailrijke kaarten van kosmische zwaartekrachtgolven tot nu toe gemaakt.

Ruim een op de drie meteorieten die op aarde zijn gevonden, is afkomstig van de planetoïde Massalia. Dit rotsachtige hemellichaam, met een diameter van circa 150 kilometer, moet een paar honderd miljoen jaar geleden in botsing zijn gekomen met een soortgenoot.

Simulaties van ontplofte, sterk gemagnetiseerde sterren die ineenstorten tot zwarte gaten laten zien dat deze sterren hun magnetische velden doorgeven aan hun ‘nakomelingen’.

De planetoïde 99942 Apophis vormt voorlopig geen bedreiging voor onze planeet, maar de aarde vormt mogelijk wel een bedreiging voor Apophis.

Amerikaanse wetenschappers opperen dat er een verband bestaat tussen donkere energie en het aantal zwarte gaten in het heelal.

Miljarden jaren geleden – lang voordat er leven was zoals wij dat nu kennen – sloegen er regelmatig meteorieten in op onze planeet. Eén van deze inslagen, ’S2’ genoemd, vond zo’n 3,26 miljard jaar geleden plaats. En dat had onverwachte gevolgen.

Een kleurrijke wereld, met extreem hoge bergen en peilloos diepe kraters? Het ziet er vreemd uit, toch is deze bijzondere ‘foto’ gebaseerd op echte wetenschappelijke metingen.