Ruimte

Sterrenstelsels beginnen hun leven met sterren die in een ordelijk patroon ronddraaien, maar in sommige stelsels worden de bewegingen van de sterren grilliger. 

Het ontdekte, oude stersysteem draait rond ons Melkwegstelsel en is de zwakste en lichtste Melkwegsatelliet die ooit is opgespoord.

Van de rand van het superzware zwarte gat Sagittarius A* komen spiraalsgewijs sterke magnetische velden af, blijkt uit nieuwe opnames.

Veertig jaar geleden zweefde de Amerikaanse astronaut Bruce McCandless vrij in de ruimte, op een paar meter van de Challenger-shuttle. Het was de eerste ruimtewandeling zonder snoer. Hoe gaat dat tegenwoordig?

Op 8 april kun je in grote delen van Mexico en de Verenigde Staten een totale zonsverduistering beleven. De gebeurtenis is een ideale gelegenheid om de corona van de zon te bestuderen, de gloeiend hete buitenste atmosfeer waaruit zonnewinden of plasmawolken ontsnappen.

Amerikaanse onderzoekers konden glycerinezuur doen ontstaan uit hydroxycarbonyl en 1,2-dihydroxyethyl via abiotische weg. Glycerinezuur is het eenvoudigste suikerzuur en de molecule speelt een belangrijke rol in de celstofwisseling, bijvoorbeeld bij de glycolyse. De twee precursoren zijn anorganische moleculen die vaak voorkomen in interstellair ijs.

NASA’s Space Telescope Live biedt nu rechtstreeks toegang tot actuele informatie over huidige, vroegere en komende waarnemingen van zowel Hubble als Webb.

Astronomen hebben een nieuw licht geworpen op het fascinerende en complexe proces van de planeetvorming. De weergaloze opnamen, vastgelegd met de Very Large Telescope (VLT), vormen een van de grootste inventarisaties van planeet-vormende schijven die ooit zijn gedaan.

Onderzoekers hebben waterdamp ontdekt in de schijf rond een jonge ster, precies op de plek waar mogelijk planeten worden gevormd. Die waarneming biedt nieuwe inzichten in planeetvorming.

Wanneer een ster het einde van haar bestaan bereikt, kan ze de omringende planeten en planetoïden opslokken. Met behulp van de Very Large Telescope in Chili hebben onderzoekers nu voor het eerst een duidelijk spoor van dit proces ontdekt: een litteken dat op het oppervlak van een witte dwergster is achtergelaten. 

Ons begrip van het ontstaan van sterrenstelsels en de aard van de donkere materie zou wel eens volledig op zijn kop kunnen komen te staan na nieuwe waarnemingen van een populatie van sterren, van meer dan 11 miljard jaar geleden, die omvangrijker is dan ons Melkwegstelsel en eigenlijk niet zou mogen bestaan.

Nu er sprake is van een nieuwe maanrace zou je denken dat we de maan inmiddels kennen. Niemand weet echter hoe die oude vertrouwde maan van ons precies ontstaan is. Een overzicht van de meest realistische theorieën.

Een klein rotsblok in een merkwaardige baan rond de zon is door de Internationale Astronomische Unie officieel Zoozve genoemd. Daarmee is een onbenullige spelfout van een Britse illustrator voorgoed vereeuwigd in het heelal.

Raphaël Liégeois, de Belgische astronaut in opleiding, heeft zijn basistraining er bijna opzitten. Hoe heeft hij het afgelopen jaar aan de ESA-astronautenacademie beleefd?

De maan krimpt en het maanoppervlak heeft een nogal losse structuur. Dat maakt een aantal mogelijke landingsplaatsen van de toekomstige bemande maanmissie Artemis III kwetsbaar voor bevingen en verschuivingen. 

Opnamen van de Webb-ruimtetelescoop tonen dat sterrenstelsels in het vroege heelal vaak plat en langwerpig zijn, zoals surfplanken en zwemnoedels, en maar zelden rond, zoals volleyballen of frisbees. Dat is opvallend, want dichter bij huis zijn zulke vormen zeldzaam.

Word lid van Eos Sterrenstof en ontvang elke twee weken de laatste inzichten over astronomie, kosmologie, weer en ruimtevaart rechtstreeks in je mailbox.

Anderhalve eeuw geleden knalden twee gigantische kosmische rotsblokken met veel geweld op elkaar. Daarbij verpulverden ze vrijwel volledig, met een enorme waaier aan kleine, donkere stofdeeltjes als gevolg.