geologie

De maanstenen die astronauten tijdens de Apollo-missies verzamelden, hebben onze kijk op de maan en het zonnestelsel drastisch veranderd. Wetenschappers kijken uit naar nieuwe monsters, bijvoorbeeld van de achterkant van de maan. Een goede reden om opnieuw een bezoekje te brengen aan onze natuurlijke satelliet.

Onder de Stille Oceaan en Zuid-Amerika ‘stroomt’ het vloeibare gesteente van de ondermantel harder dan algemeen wordt aangenomen. Dat betekent dat de interne aarde mogelijk ook sneller afkoelt dan gedacht.

Bij een tectonische breuk verdwijnt er drie tot vier keer meer oceaanwater in de dieper gelegen aardmantel dan oorspronkelijk werd aangenomen. Hoe blijft het zeepeil dan stabiel?

In gesteente van meer dan een miljard jaar oud vonden wetenschappers sporen van fycocyanine terug, de ‘chlorofyl’ van blauwalgen.

De nagenoeg cirkelvormige ellipsbaan van de aarde rondom de zon varieert volgens een periode van 405.000 jaar.

Leuvense geologen hebben ontdekt hoe rijke ijzerertsen kunnen ontstaan uit vulkanisch gesteente.

De drukgolven die vrijkomen bij aardbevingen of die worden opgewekt om naar grondstoffen te zoeken, reizen niet sneller of trager als ze een ondergrondse waterreserve passeren.

Tijdens de ‘grote oxidatie’ nam het zuurstofgehalte in de atmosfeer enorm toe. Het voor ons zo cruciale ‘levensgas’ werd geproduceerd door blauwalgen via fotosynthese. Maar er was meer nodig om het zuurstof ook effectief in de lucht te houden.

Kleine, synthetische stukjes rots die in laboratoria werden gebruikt om tektonische platen na te bootsen, leken altijd sterker dan geologen voor mogelijk hielden. Nu hebben ze daar een verklaring voor.