Chinese luiergekte

19 juli 2015 door MR

Twintig jaar geleden had niemand in China van wegwerpluiers gehoord. Inmiddels zijn het jereinste statussymbolen onder de stedelijke middenklasse.

Twintig jaar geleden had niemand in China van wegwerpluiers gehoord. Inmiddels zijn het jereinste statussymbolen onder de stedelijke middenklasse. Per maand gaan 1 miljard wegwerpluiers over de toonbank. Over tien jaar zijn het er 8 miljard, denken zij die het weten kunnen.

Alle grote westerse luiermakers azen op de Chinese markt, maar Japanse importluiers van fabrikanten als Kao en Unicharm zijn minstens zo populair, als zijn ze drie keer zo duur als in thuisland Japan. Tegelijkertijd wemelt het van in China zelf gefabriekte ‘nep’-merkluiers. Merkfabrikanten klagen en de Chinese overheid heeft al ettelijke Chinese namaak-luierfabrieken gesloten.

Onder andere Kao heeft geprobeerd om zijn A-merken in China zelf te produceren. Maar wat blijkt? Zolang er geen ‘Made in Japan’ op staat, geloven Chinese ouders dat het fop is en houden de hand op de knip. In arrenmoede maakt Kao daarom zijn luiers voor China maar weer peperduur in Japan.

Het luierproject van Eos Magazine kwam tot stand met de steun van het Fonds Pascal Decroos voor Bijzondere Journalistiek.