Superfood wordt supergeleider

Hoewel de manier waarop op koolstof gebaseerde grondstoffen zoals grafiet worden gemaakt verre van duurzaam is, blijven we er steeds meer van gebruiken in de productie van elektrische en elektronische componenten. Met alle gevolgen voor het milieu en onze planeet. Daarom zoeken wetenschappers al enige tijd naar een groene, alternatieve methode om aan primaire materialen voor al onze elektronica te geraken.

Een team van Amerikaanse en Chinese wetenschappers heeft nu een manier ontwikkeld om op basis van zeewier (enkele) elektronische componenten te fabriceren. Zeewier (of algen) groeien als kool in zout water en zijn massaal aanwezig in de zeeën en oceanen – die laatste zouden trouwens baat hebben bij wat minder algengroei. Uit zeewier wordt nu al alginaat gemaakt, een polymeer dat bijvoorbeeld bij de tandarts wordt gebruikt om een afdruk van het gebit te maken.

De onderzoekers zijn er nu in geslaagd uit dat alginaat poreuze (dus doorlatende) nanobuizen te synthetiseren. Vervolgens bonden ze metaalionen zoals kobalt aan de alginaatmoleculen waardoor ze een stabiel en controleerbaar materiaal kregen. Een materiaal dat bijzondere eigenschappen bezit, zoals een capaciteit – het vermogen om een tijdlang elektrische stroom op te slaan – die liefst dubbel zo groot is als die van grafiet. Daardoor lenen de ‘groene nanobuizen’ zich perfect om te worden verwerkt in een anode (een basiscomponent van lithium-ionbatterijen), in brandstofcellen (ter vervanging van het kostbare platina) en zelfs in een nieuwe supergeleider.