Boem! Je valt op je poep of op je buik. Op aarde is het redelijk makkelijk om terug recht te geraken. Maar stel je voor dat je terug rechtop moet kruipen met een zwaar ruimtepak aan, in een omgeving met nauwelijks zwaartekracht. Dat zorgt voor veel geklungel.
Dat gebeurde ook echt in 1969, toen de eerste mensen op de maan landden. De astronauten leken wel te zweven, maar eens ze vielen, geraakten ze moeilijk terug recht. Meer dan een halve eeuw later heeft de Amerikaanse universiteit MIT hier een unieke oplossing voor gevonden: een rugzak met twee extra armen.
Onderzoekers bij MIT hebben hiervoor superledematen ontworpen. Dat zijn twee robotarmen die vastgemaakt kunnen worden aan de grote rugzak van astronauten. De rugzak is heel belangrijk want hij bevat zuurstof die astronauten inademen en die het pak onder druk zet.
NASA werkt nu aan een prototype voor maanwandelaars. Tijdens de eerste maanmissies vielen astronauten voornamelijk wanneer ze klussen aan het uitvoeren waren. Het plan voor de toekomst is: als een astronaut valt, kan hij of zij de armen gebruiken om weer op te staan.
