John De Poorter
Als lerarenopleider wil ik leerkrachten-in-spe meegeven dat wetenschap over verwondering gaat. Wetenschap wordt te dikwijls gebruikt om 'de waarheid' bloot te leggen en het zijn deze resultaten die meestal de media halen. Maar is de zoektocht in de wetenschap niet even belangrijk? Passie voor wetenschap wordt gedreven door verwondering, door twijfels over de bestaande inzichten, door schijnbaar onmogelijke fenomenen, ... Dit verhaal ontbreekt meestal.
Ik werk halftijds als wetenschapper aan een onderzoek dat het elektrisch gedrag van water probeer te ontcijferen (zie engelstalige blog). Ik doe dit onderzoek in mijn vrije tijd, zonder enige financiering. Pas op die manier ben ik vrij genoeg om mijn eigen verwondering en mijn eigen ideeën grondig te onderzoeken. De wetenschap beschikt nog steeds niet over een eenvoudig en consistent watermodel. Ik wil die ruimte invullen en heb ondertussen een stevig watermodel uitgebouwd dat ik via mijn blog wil populariseren. Het is wel jammer dat collega-wetenschappers, door publicatiedruk, zo weinig tijd over hebben om grondig op nieuwe ideeën in te gaan. Mijn vrijetijdsonderzoek wil hier dan ook 'een statement' zijn.
Meest behandelde onderwerpen:
Waarom wiskunde soms inzicht in de weg staat?
Een goede wiskundige vergelijking vinden, betekent niet altijd dat je het probleem ook begrijpt.
Waarom eenvoudige ideeën zo krachtig zijn?
Hoe een eenvoudig idee eerst crashte om 50 jaar later uit haar as te herrijzen.
Waarom worstelen zelfs specialisten met de structuur van water?
Als we het volle potentieel van water voor het leven op aarde willen begrijpen, hebben we een eenvoudig en stevig model nodig.
Waarom begrijpen de meeste mensen niks van water?
De klassieke wetenschappelijke handboeken geven ons een verkeerd beeld van de inwendige structuur van water. We onderzoeken hoe dit komt en wat we er aan kunnen doen.
Hoe mogelijk is het onmogelijke?
Kan je een ei rechtzetten zonder dat het valt?
