Wat als archieven geheimen van het verleden bewaren? Onderzoekers speurden in archiefkasten om een lijst te kunnen maken van alle menselijke resten in onze musea. Maar hoe kwamen deze resten hier terecht en welke verhalen kunnen ze ons vertellen?
Wist je dat Belgische musea en universiteiten menselijke resten zoals schedels, botten en tanden bewaren? Sommige van deze overblijfselen zijn erg oud en hebben een uniek verhaal!
Onderzoekers snuisteren in archiefkasten
In België weten veel musea niet wat er allemaal in hun collectie zit. Daarom maakten onderzoekers een lijst van alle menselijke resten. Dat heet een inventaris. Als je bijvoorbeeld een inventaris wil maken van je speelgoed, dan schrijf je alles op. Van knuffels tot gezelschapsspelletjes. Via een inventaris weten mensen precies wat er is, en waar het is. Dat helpt om alles goed te organiseren en terug te vinden!
Moeten we een deel van de menselijke resten teruggeven?
Vaak vinden ze de resten tijdens opgravingen zoals op oude begraafplaatsen. Maar sommige menselijke resten komen niet oorspronkelijk uit België. Tijdens de 19de en 20ste eeuw had België koloniën in Afrikaanse landen. Maar daar ging het er niet vredevol aan toe. Toen werden er menselijke resten verzameld en naar hier gebracht. Wat moet ons land daar nu mee?
Geen tand voor de tandenfee, maar wel voor Congo
België heeft nog maar 1 keer menselijke resten teruggegeven: een tand! In 1961 werd de eerste premier van Congo (Patrice Lumumba) vermoord door Belgische soldaten. Zijn tand werd als bewijsstuk meegenomen naar België. Maar in 2022 besloot een rechter dat de tand terug moest naar zijn familie. Zij hebben de tand in Congo begraven.
Meer dan een bot
Het gaat namelijk niet alleen over menselijke resten, maar ook over het verleden. Het maakt deel uit van de geschiedenis van veel landen. Van schedels tot tanden: elk stukje vertelt een verhaal.
(Originele tekst geschreven door Reinout Verbeke)
