Heb jij weleens een strandverkoper Berlijnse bollen zien verkopen? Dan heb je je misschien al afgevraagd waarom ze die ronde lekkernijen aan de kust verkopen? Berlijn is toch een stad in Duitsland?
Er is niet echt één reden waarom ze precies ‘Boules de Berlin’ en ‘Boules de l’Yser’ noemen. Wat wel bijzonder is: deze zoete bollen waren heel lang echte streekproducten uit West-Vlaanderen. De bollen hebben een zachte binnenkant, gevuld met confituur of vanillecrème, en zijn aan de buitenkant lekker bestoven met poedersuiker. Je eet ze gewoon met je handen... en soms zit je helemaal onder de suiker!
Zo begon het allemaal...
Rond 1885 en 1894 verschenen de eerste Berlijnse bollen in tearooms en restaurants aan zee. En op 22 mei 1905 gebeurde er iets nieuws: Rodolphe Dies, een bakker uit Blankenberge, begon ze te verkopen op het strand. En dat was een groot succes!
Niet duur, wel luxe
Toeristen vonden de bollen geweldig. De bollen waren niet superduur, maar toch speciaal genoeg om jezelf te verwennen. Ideaal! En omdat er in West-Vlaanderen veel koeien in de natte polders graasden, was er altijd genoeg boter om te ze maken.
Voor sommigen is het eten van een Berlijnse bol aan zee een ritueel. Ze zijn een vaste waarde bij een dagje zee – net als zandkastelen bouwen, schelpen zoeken en zonnecrème smeren!
Wist-je-datjes
-
De ‘Boule de Berlin’ is gevuld met confituur en de ‘Boule de l’Yser’ met vanillecrème
-
Duitsers noemen de lekkernij een ‘Berliner’. Behalve in Berlijn zelf. Daar noemen ze de bollen ‘Pfannkuchen’, oftewel pannenkoeken.
Heb je nog 1001 vragen? Stel ze op https://www.ikhebeenvraag.be/.
