Sensor vermomd als zeeschildpaddenei om echte nesten te bestuderen

Academici en zelfverklaarde nerds sloegen de handen in elkaar voor een dier- én budgetvriendelijke sensor die een nieuw licht werpt op het broedgedrag van de met uitsterven bedreigde zeeschildpad.

De zogenoemde TurtleSense is het resultaat van een samenwerking tussen een team academische onderzoekers onder leiding van ontwikkelings- en neurobiologe Erin Clabough (University of Virginia) en Nerds Without Borders. Dit is een onafhankelijk collectief van zelfverklaarde ‘techneuten’ – ingenieurs en wetenschappers, maar ook onder meer activisten en fondsenwervers – die hun steentje willen bijdragen tot oplossingen voor dringende wereldproblemen, zoals het uitsterven van diersoorten.

De TurtleSense is een naar onderzoekwetenschappelijke normen goedkope sensor die lijkt op een ei van een zeeschildpad. Daardoor kunnen researchers hem integreren in een nest en de ontwikkeling van de echte eieren vanop afstand in beeld monitoren. Hij is namelijk continu verbonden met een smartphonemodule die data doorstuurt over de bewegingen in de eieren.

Dit maakt het mogelijk nauwkeuriger te voorspellen wanneer de zeeschildpadjes zullen uitkomen. Wat tot nog toe bijzonder arbeidsintensief was, en bovendien ook nog eens weinig accuraat. Een en ander brengt volgens het team met zich mee dat natuurbeschermers beter gewapend worden met data in hun omgang met nesten. Prima natuurlijk, maar een ander voordeel dat ze aanstippen is wel een bredere discussie waard: ‘Door beter te weten wanneer de schildpadjes uit het ei zullen komen, kunnen we de stranden nauwkeuriger afgebakend afsluiten voor badgasten en ecotoerisme mogelijk maken.’

Zoals wel meer innovaties leverde de TurtleSense ook onverwachte ‘bijvangst’ op. Het prototype dat uitgetest werd in een beschermd kustgebied in North Carolina, de Cape Hatteras National Seashore, registreerde namelijk een opmerkelijk intens patroon. Blijkt dat de schildpadjes in de eieren synchrone bewegingen maken en die bij elkaar kunnen waarnemen. Dat hanteren ze, volgens het team, als een collectief communicatiemiddel om als het ware samen te beslissen wanneer de tijd gekomen is om uit het ei te komen.