Waarom stress ongelukkig maakt

26 juni 2012 door Eos-redactie

Chronische stress veroorzaakt veel van de veranderingen in het brein die gepaard gaan met stemmingsstoornissen door een specifiek gen te blokkeren.

Chronische stress veroorzaakt veel van de veranderingen in het brein die gepaard gaan met stemmingsstoornissen. Het doet dat door een specifiek gen te blokkeren. De activiteit van dat gen stimuleren kan bijgevolg bescherming bieden tegen depressie, angst en bipolaire stoornis.

Hersenonderzoek toont aan dat de hippocampus – het geheugencentrum in het brein – kan krimpen bij patiënten met een depressie of andere stemmingsstoornissen. Ze hebben ook lage concentraties van de stof BDNF, een groeifactor die zenuwcellen gezond houdt. Diezelfde patiënten tonen ook een verlaagde activiteit van het neuritine-gen, dat codeert voor een eiwit met dezelfde naam. Het eiwit houdt het brein ‘soepel’, zodat het zich kan aanpassen aan nieuwe ervaringen. De precieze invloed van neuritine op ons gevoelsleven is nog niet helemaal duidelijk, maar de stof zou ervoor zorgen dat we ons goed in ons vel voelen, en beschermt dus mogelijk tegen depressies en stemmingsstoornissen.

Wetenschappers van de Yale University onderzochten de functie van neuritine bij ratten. De ratten in het experiment werden aan chronische, onvoorspelbare stress blootgesteld. Ze mochten niet eten of spelen, ze werden geïsoleerd en hun bioritme werd verstoord. Na drie weken wilden de ratten niet meer eten of drinken en werden ze immobiel. Alle depressieve ratten vertoonden lage neuritine–activiteit. Dit verbeterde toen de dieren antidepressiva kregen toegediend, maar ook wanneer hun neuritine–activiteit werd gestimuleerd.

Een groep ratten die niet aan stress werden blootgesteld, maar bij wie de werking van neuritine werd geblokkeerd, vertoonden alle symptomen van depressie, ook al waren er deze keer geen uitlokkende factoren. De onderzoekers beschrijven hun resultaten in Proceedings of the National Academy of Sciences. De studie biedt nieuwe inzichten in onze gevoelens en kan helpen bij de ontwikkeling van aangepaste medicatie. (idr)