Marskiezels zijn tientallen kilometers verplaatst door water

14 oktober 2015 door EE

De vorm van sommige stenen op Mars wijst erop dat ze ooit tientallen kilometers zijn meegesleept door een rivier.

De vorm van sommige stenen op Mars wijst erop dat ze ooit tientallen kilometers zijn meegesleept door een rivier. Dat wijst er mogelijk op dat de vroegere waterstromen op Mars lang aanhielden en niet van voorbijgaande aard waren. Dat blijkt uit onderzoek door geofysici van de universiteit van Pennsylvania (Nature Communications).

Het onderzoek draait om kleine, afgeronde stenen die de Mars-verkenner Curiosity in 2013 nabij zijn landingsplek heeft ontdekt. Het viel onderzoekers direct op dat de steentjes overeenkomsten vertonen met kiezels die we in rivieren op aarde aantreffen. Zulke stenen verliezen hun scherpe kantjes doordat ze langs andere stenen schuren en rollen.

De onderzoekers ontwikkelden een wiskundig model voor die ‘slijtage’ en analyseerden hoeveel massa de Mars-kiezels ten gevolge van erosie zijn kwijtgeraakt. Om dat model te toetsen, deden ze brokken kalksteen in een draaiende trommel en keken ze hoe die van vorm en massa veranderden. Ook onderzochten ze stenen in een bergrivier op Puerto Rico.

Aan de hand van foto’s van de afgeronde stenen op Mars, hebben de wetenschappers berekend dat ze ongeveer twintig procent van hun oorspronkelijke volume zijn kwijtgeraakt. Rekening houdend met de geringere zwaartekracht op Mars, komen ze tot de schatting dat de stenen ongeveer vijftig kilometer van hun bron zijn terechtgekomen. Mogelijk zijn ze oorspronkelijk afkomstig van de noordrand van de krater Gale, de landingsplek van Curiosity.