Zwart gat is geen 'doodlopende straat'

08 juni 2016 door Govert Schilling

Zwarte gaten zijn niet per se dodelijk. Dat concludeert de Portugese theoretisch fysicus Diego Rubiera-Garcia in een recent artikel in Classical and Quantum Gravity.

Zwarte gaten zijn niet per se dodelijk. Dat concludeert de Portugese theoretisch fysicus Diego Rubiera-Garcia in een recent artikel in Classical and Quantum Gravity.

Volgens Einsteins algemene relativiteitstheorie bevindt zich binnenin een zwart gat een zogeheten singulariteit - een punt met een oneindig kleine afmeting en een oneindig hoge dichtheid. Wie in een zwart gat valt, zou uiteengerukt worden door de getijdenkrachten, en er zou geen manier bestaan om de singulariteit te overleven.

Rubiera-Garcia stelt in zijn publicatie echter dat er andere interpretaties mogelijk zijn, door naar mogelijke uitbreidingen en aanpassingen van de relativiteitstheorie te kijken. Hij beschrijft hoe zich in het centrum van een zwart gat een wormgat-structuur kan bevinden, die een soort sluiproute vormt naar een ander punt in de ruimtetijd.

Bovendien blijkt uit zijn berekeningen dat fysieke objecten (zoals stoelen, ruimteschepen en onvoorzichtige astronauten) de reis door dat wormgat in principe moeten kunnen overleven: elk punt van een fysiek obejct beschrijft zijn eigen route door het wormgat, langs zogeheten 'geodeten' (de korste verbindingen tussen twee punten in een gekromde ruimtetijd), maar al die afzonderlijke punten blijven wel binnen elkaars 'horizon': ze kunnen informatie met elkaar blijven uitwisselen. Dat betekent dat hun fyisische en chemische samenhang niet per se verloren hoeft te gaan. (GS)