Bron van “bloedwatervallen” ontdekt

03 mei 2017

De “bloedwatervallen” in de antarctische Taylorgletsjer getuigen niet van een gruwelijk bloedbad hogerop. Het gaat om smeltwater dat gekleurd is met ijzeroxide of roest.

De bloedwatervallen werden ontdekt in 1911 en zijn sindsdien omgeven door mythes en mysterie. Gaat het echt om bloed? Waar komt het vandaan? Hoe ontstaat de rode kleur? Sinds wetenschappers zich met die vragen bezig houden, verliezen de watervallen mysterie na mysterie.

Voor de bloedrode kleur is al enige tijd een verklaring. De kleur is afkomstig van de hoge concentratie ijzeroxide, roest dus, in het water. IJzerdeeltjes in het zoutwater oxideren wanneer ze met de lucht in aanraking komen, en kleuren daarbij rood. Het water bevriest niet dankzij een hoge zoutconcentratie.

Recent ontdekten wetenschappers ook de bron van de rode watervallen. Het water is niet afkomstig van een grote stroom, maar van een meer onder de gletsjer. Dat ontdekten de onderzoekers met behulp van grondradarscans.

Toen de gletsjer zich meer dan een miljoen jaar geleden vormde, ontstond een enorm zout meer onder de gletsjer. Dat zoute water wordt omhoog gestuwd door de druk van het gletsjerijs. Het beweegt zich via een netwerk van spleten en kanaaltjes naar het ijsoppervlak, om daar als een bloederige rivier richting oceaan te vloeien.

Daarmee zijn nog niet alle mysteries ontrafeld. De onderzoekers willen zich nu focussen op de eigenaardige micro-organismen in het water. Zij breken ijzer in de bodem van het meer af. Dat lost vervolgens op in het water, waarna de rode kleur ontstaat. De wetenschappers hopen beter te begrijpen hoe en waarom de micro-organismen dat doen.