Senne Starckx

Het grootste koraalrif ter wereld heeft er al een tumultueuze geschiedenis opzitten. Vijf keer stond het rif op het randje van de dood, voornamelijk als gevolg van een stijgende (én dalende) zeespiegel.

Kromme voetbeentjes suggereren dat kinderen van Australopitheken op jonge leeftijd meer in bomen hingen – of aan hun moeder – dan dat ze op eigen benen voortbewogen.

Kraaien mogen dan kleiner zijn dan raven, bij opstootjes tonen ze zich van hun agressiefste kant.

Met fotonische kristallen kunnen lichtgolven worden gemanipuleerd. Vlinders maken ze van nature. Maar de kunstmatige productie ervan is moeilijk en duur.

Onze neus is niet altijd een betrouwbaar instrument om te controleren of voedingswaren nog vers zijn. Een slimme tag kan soelaas bieden.

Wie vorig jaar op 17 oktober naar de hemel keek, was getuige van een prachtige oranjerode zonneschijf. Die was het gevolg van woestijnzand uit de Sahara en rookdeeltjes van de bosbranden in Portugal.

Tijdens het Ediacarium, het geologische tijdvak dat duurde van 630 tot 540 miljoen jaar geleden, werden de wereldzeeën bevolkt door prehistorische reuzenvarens, zogenaamde rangeomorfen.

De fluorescerende ‘gloed’ van planten, bomen en andere vegetatie blijkt een prima indicator voor de opname van CO₂ uit de lucht.

Ze zijn zeldzaam, maar sommige stukjes koraalrif ontsnappen aan de bedreigingen van de klimaatopwarming en de vervuiling van de oceaan.