geneeskunde

Onderscheiden worden met de Nobelprijs voor een grote medische doorbraak, dat moet toch een garantie zijn op gedegen voorafgaande research in optimale wetenschappelijke omstandigheden? Niet noodzakelijk, zo blijkt.

Een stortvloed aan informatie over onze genen, de staat van ons lichaam en ons gedrag moet toelaten ons langer gezond te houden en op maat te behandelen. Maar de uitdagingen voor artsen blijven groot.

In het overgrote deel van de wetenschappelijke studies wordt steeds hetzelfde palletje genen onderzocht. Moleculair biologen moeten dringend hun oogkleppen afzetten.

De resultaten van klinische studies moeten binnen het jaar publiek worden gemaakt. Vooral universiteiten zondigen vaak tegen die regel, ook in Vlaanderen.

De wetenschappers ontwikkelden minuscule klompjes cellen die een (bloed)vatenstelsel bezitten en die gebruikt kunnen worden om organen te kweken in het lab.

De bindweefsellaag onder de huid blijkt een orgaan te zijn. Het is een snelweg voor vloeistoffen, maar ook voor ziektes. Hoe kan het dat dit belangrijke orgaan zo lang over het hoofd is gezien?

Computers worden steeds beter in het analyseren van röntgenfoto’s en CT-scans. Radiologen voelen de hete adem van kunstmatige intelligentie in hun nek.

Een virtuele ontwerpmethode maakt prototypes van nieuwe medische instrumenten meteen een pak gebruiksvriendelijker.

Kinderen krijgen geneesmiddelen die enkel op volwassenen zijn getest. Ze riskeren daardoor bijwerkingen of een minder effectieve behandeling. Wetenschappers pleiten voor gericht medicijnonderzoek. ‘Niet met kinderen experimenteren, maakt van de behandeling het experiment.’