maan

Wie goed kijkt, kan in oude gesteenten de vroegere rotatiesnelheid van de aarde lezen. Die blijkt sterk beïnvloed door de maan.

De aarde had misschien al veel vroeger water dan gedacht. Zo vroeg zelfs dat er al oceanen bestonden vóór de kolossale inslag van een protoplaneet ter grootte van Mars die de maan deed ontstaan.

Enkele maanstalen uit het Apollotijdperk (1969 – 1972) zijn destijds verzegeld en opgeborgen voor wanneer de wetenschap en analysemethoden verder zouden staan. Een paar wetenschappers denken dat nu het moment is om de stalen terug te openen.

Bij een nieuwe analyse van gegevens van de twee onbemande maanmissies zijn aanwijzingen gevonden dat het (weinige) water op de maan min of meer gelijkmatig over het oppervlak is verdeeld en zich niet beperkt tot bepaalde gebieden of terreinen.

In de late nacht van dinsdag 30 op woensdag 31 januari is vanuit Noord- en Zuid-Amerika een bijzondere totale maansverduistering zichtbaar.

Komen er meer aardbevingen voor tijdens bepaalde maanstanden of periodes in het jaar? Dat blijkt een mythe.

Eerder deze week ondertekende de Amerikaanse president Donald Trump de Space Policy Directive 1 (SPD1), dag op dag 45 jaar na het vertrek van de Apollo 17 crew vanop de maan. Het gevolg is een prioriteiten shift bij NASA en ook de rest van de ruimtevaartwereld volgt. En maar goed ook. 

India, China, Rusland, Japan en Europa plannen allemaal maanmissies. Ook Zuid- en Noord-Korea zijn geïnteresseerd. Waarom de maan? Daar zijn we toch al geweest?

Het Japanse ruimteagentschap JAXA maakt bekend dat het een grote ‘grot’ onder het oppervlak van de maan heeft ontdekt. Die grot zou gebruikt kunnen worden als onderkomen voor toekomstige astronauten.