De conciërges van het koraalrif

23 januari 2017 door Eos-redactie

De grootste bedreiging voor koraal komt van verbleking door een stijgende zeewatertemperatuur. Maar ook explosieve algengroei is nefast. Zeker als de populaties papegaaivissen en zeekomkommers door overbevissing zijn uitgedund.

Het afsterven van koraal door verbleking heeft inmiddels alarmerende proporties aangenomen. Maar in de Caraïbische Zee, voor de kust van Panama, worden koraalriffen nog door een andere vijand bedreigd. Door de explosieve groei van algen de laatste decennia krijgt het koraal er te weinig zonlicht en sterft het af.

Amerikaanse oceanologen hebben nu ontdekt waarom die algengroei vooral de laatste decennia toeslaat, terwijl verbleking een proces is dat al veel langer toeslaat. Dat de mens er voor iets tussen zit, ligt natuurlijk voor de hand. De onderzoekers konden echter twee specifieke zeediersoorten identificeren die je de conciërges van het koraalrif zou kunnen noemen: papegaaivissen en zeekomkommers.

Beide soorten zijn herbivoor en eten voornamelijk algen. Omdat hun populaties de voorbije decennia sterk overbevist zijn in de Caraïbische Zee is het ecologisch evenwicht er in en rond de koraalriffen op hol geslagen. Met alle gevolgen van dien.

De vorsers konden aan de hand van fossiele beenderen van papegaaivissen en zeekomkommers de groei en bloei van koraal reconstrueren over een periode van drieduizend jaar

De vorsers konden aan de hand van fossiele beenderen van papegaaivissen en zeekomkommers zelfs de groei en bloei van koraal reconstrueren over een periode van niet minder dan drieduizend jaar. Daarbij bleken vooral de papegaaivissen een positieve impact te hebben op de koraalgroei: waren er meer van deze (overigens ook kleurrijke) vissen, dan kreeg het koraal een boost. Bij zeekomkommers was de impact veel kleiner. (sst)

Bron: Richard Norris, University of California, San Diego, VS in Nature Communications