vissen

Stalen palen met elk 3.000 ton rotsen errond midden in onze Noordzee. Het lijkt een ramp voor de zandminnende pladijs, één van de belangrijkste soorten voor de visserij, maar recent onderzoek toont net het omgekeerde aan. Onder het wateroppervlak vormen de funderingen kunstmatige riffen die ‘fast food’ voorzien talloze vissen. Ook voor pladijs.

Kromme rug, bleke schubben. Op amper vier maanden lijkt de killivis zo oud als een tachtigjarige mens, ook in het brein. Wij vonden een manier om het visbrein te verjongen. Dat biedt perspectief voor mensen.

Vissen worden kleiner van gestalte door menselijk handelen. Dezelfde trend lijkt zich ook bij andere organismen af te tekenen, zij het een stuk minder duidelijk.

Killivissen worden maar een paar centimeter groot, maar ze herbergen een bijzondere kracht. Zelfs bij volwassen exemplaren wordt hersen- en zenuwschade nog bijna volledig hersteld. Die neuroregeneratieve kracht hopen verouderingsbiologen ooit te kunnen oproepen in de mens.

Offshore windparken moeten een netto-positieve impact hebben op biodiversiteit. Uit onderzoek bij de windparken Borssele 1&2 voor de Zeeuwse kust blijkt dit voor kabeljauw alvast te lukken.

Zebravissen kopiëren angstig gedrag van hun soortgenoten. Dat wijst op een basale vorm van empathie die misschien al 450 miljoen jaar oud is.

Een nieuw onderzoek voegt een dimensie toe aan de ecologische problematiek van koraalverbleking: bepaalde vissen blijken hun concurrenten niet meer te herkennen. Als gevolg daarvan moeten ze op zoek naar nieuwe ‘gevechtsregels’ in hun overlevingsstrijd om voedsel.

Tijdens de laatste twee weken van oktober trok ik samen met twee collega’s naar Shakhimardan, een Oezbeekse enclave in Kirgizië, om marinka’s te zenderen. We proberen er de levenscyclus van deze onbekende vissoort in kaart te brengen. De kennis is noodzakelijk om de mogelijke impact van een nieuwe waterkrachtcentrale op de soort te kunnen inschatten.