Verwrongen muziek maakt ons wild

13 juni 2012 door Eos-redactie

Luisteren naar verwrongen muziek lokt dezelfde emoties uit als het horen van een dierlijke noodkreet.

Wat hebben een nummer van Jimi Hendrix en de beruchte douchescène uit Psycho gemeen? In beide gevallen bezorgt de muziek ons kippenvel, ook al klinkt ze een beetje vals of verwrongen. Dergelijke dissonante klanken hebben volgens Amerikaanse wetenschappers een vergelijkbare impact op mensen als het horen van een dierlijke noodkreet.

De onderzoekers lieten vrijwilligers geluidsfragmentjes horen van telkens tien seconden. Er waren ‘rustige’ geluidsfragmenten met een constant gitaardeuntje, en ‘dissonante’ geluidsfragmenten waarin hetzelfde deuntje plots bruut werd aangevuld met een krachtige elektrische gitaarsolo. De onderzoekers stelden vast dat de plotselinge veranderingen in de muziek het meest impact hebben op de emoties van de vrijwilligers. Een eigenschap die makers van muziek of horrorfilms graag gebruiken.

Ook wat we zien speelt een belangrijke rol. Wanneer er ‘saaie’ beelden aan de muziek worden gekoppeld, neemt de opwinding af. Het emotionele succes van een melodie schuilt dus in de combinatie van het visuele en het muzikale. De onderzoekers publiceerden hun bevindingen in het wetenschappelijke tijdschrift Biology letters. (idr)