Sylvia Wenmackers
Sylvia Wenmackers is onderzoeksprofessor in de wetenschapsfilosofie aan de KU Leuven, gespecialiseerd in de grondslagen van kansrekening en fysica.
Meest behandelde onderwerpen:
Toen ik de column af had, zag ik wat de chatbot onmogelijk voor mij had kunnen doen
Terwijl Sylvia Wenmackers begon aan een nieuwe column, overwoog ze even te experimenteren met AI. Uiteindelijk deed ze dat gelukkig niet, want dan was het haar laatste column geweest.
Storm in een glas water
Van ‘weerpijn’ tot bloedzuigerbarometer: de geschiedenis van de meteorologie kent heel wat ongewone weersinstrumenten.
Gsm-straling: niets om bang van te zijn, maar een bewijs van fantastisch ingenieurswerk
Mobiele telefoons zijn er op gericht om met zo weinig mogelijk signaal toch nog te werken. Ze kunnen zelfs nog rinkelen in een microgolfoven.
Deze wetenschapper gebruikt handwerk om je enthousiast te maken over wiskunde
Van borduren tot verven: wiskundige Carolyn Yackel zet Japanse handwerktechnieken in om abstracte begrippen concreet te maken en een onderzoekende houding aan te wakkeren bij haar studenten.
Helen De Cruz zag verwondering als een emotie die motiveert om te leren
Hoe geven verwondering en ontzag onze manier van denken vorm? Daarover schreef de Belgische filosoof Helen De Cruz vorig jaar het boek Wonderstruck. Vorige week overleed zij op 47-jarige leeftijd.
Wolf, geit en kool: lost AI het raadsel op?
Wat gebeurt er als je ChatGPT een eeuwenoud wiskunderaadsel laat oplossen?
AI is het nieuwe plastic
Generatieve AI is net als plastic een veelzijdige bron van innovatie, die zich leent tot een ongekend scala aan toepassingen. Maar ook AI-critici zullen driftig knikken: AI dringt stilaan overal door. En ook die impact blijft grotendeels verborgen.
Vooruitblik 2025 - Streven naar duurzamer computergebruik
Wetenschapsfilosofe Sylvia Wenmackers hoopt dat de materiële, energetische en andere ecologische impact van computers in 2025 zichtbaarder en kleiner gemaakt zal worden.
Terugblik 2024 - Paradox: duurzame technologie leidt naar hoger energieverbruik
Naarmate systemen efficiënter worden, worden ze veel meer gebruikt, waardoor het totale energieverbruik alsnog stijgt. Wetenschapsfilosofe Sylvia Wenmackers stelde in 2024 vast dat die paradox ook geldt voor artificiële intelligentie.
