materiaaltechnologie

Romeinse betonconstructies zijn zo goed bestand tegen de tand des tijds omdat het beton automatisch scheurtjes herstelt, blijkt uit een recent onderzoek. Die kennis biedt mogelijkheden om moderne betonrecepten te verbeteren en zo de klimaatimpact van betonproductie te verminderen.

Twintig jaar, dat is de tijd tussen de ontdekking van een nieuw materiaal en wanneer het in onze rekken ligt. We kunnen dit proces versnellen door machine learning modellen te trainen om de meest veelbelovende moleculen op te sporen. Net zoals een baasje zijn speurhond traint.

Een nieuw supersterk glascomposiet imiteert de binnenkant van zeeschelpen.

Een stof die is geïnspireerd op maliënkolders kan onder druk van zachte naar harde vorm overgaan.

Materiaalkundigen hopen de bijzondere eigenschappen van vlindervleugels te kunnen aanwenden om producten zoals verf en cosmetica te produceren zonder toxische stoffen.

De verf weerkaatst 95,5 procent van invallend zonlicht.

Zelfs als de ironclad kever door een auto wordt overreden, wandelt hij daarna rustig verder. Onderzoekers achterhaalden de microstructuur van zijn pantser, wat kan helpen bij de ontwikkeling van sterkere materialen.

Door de ligninefractie te verwijderen en een polymeer toe te voegen, kan hout voor een groot stuk doorzichtig worden gemaakt. En in tegenstelling tot glas en plastic houdt het transparante hout ook de warmte op de gewenste momenten vast.

Door microscopisch kleine gaatjes in grafeen te boren, hopen fysici het materiaal eindelijk in te zetten in de nano-elektronica.