Deze 3D-geprinte taart geeft een voorproefje van digitaal koken

Ziehier het eerste 3D-geprinte voedselproduct dat zeven verschillende ingrediënten bevat.

Een laag smeerbare crackerpasta, een eerste vulling met pindakaas en aardbeienconfituur, een nieuwe laag crackerpasta, Nutella en bananenpuree, een laatste laag crackerpasta, en als afwerking een paar druppels kersensiroop en een toefje glazuur. Veel meer heeft dit nogal onooglijke stukje taart niet om het lijf. Niet echt bijzonder.

Toch gooit dit dessertje momenteel hoge ogen bij wetenschappers. De taart is namelijk uit een gemodificeerde 3D-printer gekomen, en bevat liefst zeven ingrediënten. Dat is wellicht een record voor 3D-geprinte voedselproducten, die doorgaans niet meer dan twee ingrediënten bevatten. Bovendien werden enkele lagen van deze taart met lasers verhit. 

De onderzoekers hadden acht pogingen nodig om de taart perfect te printen © Jonathan Blutinger / Columbia Engineering

In een recent verschenen paper lichten de ingenieurs die het dessert uit de printer toverden het maakproces toe, en blikken ze vooruit op manieren om digitaal koken naar een hoger niveau te tillen. 

De onderzoekers gebruikten CAD-software om de taart laag per laag te modelleren. Vervolgens namen ze een 3D-printer en plaatsten ze er een eigen extrusiemechanisme op. Zo zouden ze snel en eenvoudig kunnen switchen tussen tubes met eetbare inkten. Ze vervingen ook de spuitkop door een nieuw (3D-geprint) exemplaar. Verder voorzagen ze hun installatie van twee lasers, een met blauw en een met bijna-infrarood laserlicht. Daarmee konden ze een specifieke laag koken. 

De zeven eetbare inkten: crackerpasta, pindakaas, confituur, Nutella, bananenpuree, glazuur en kersensiroop © Jonathan Blutinger

Volgens de onderzoekers is de taart – die bij eerdere pogingen herhaaldelijk in elkaar zakte – een voorproefje van wat eten bereiden en koken met deze ‘nieuwe’ technologieën binnenkort vermag. Ze wijzen op de voordelen van de ‘digitale’ methode. Het eten komt minder of niet in contact met mensen, wat de hygiëne sterk ten goede komt. De precisie van een 3D-printer en van gemillimeterd verhitten zou ook nieuwe vormen, texturen en smaakbelevingen toelaten. Bovendien kun je met deze methode de concentratie van voedingsstoffen zeer nauwkeurig te bepalen. 

Later, eens het proces gestandaardiseerd is, zou de voedselbereiding ook kostenefficiënt kunnen gebeuren. 

Kan je water 3D-printen?

Lees hier het antwoord