tijd

Natuurkundigen ontdekken dat tijd in theorie twee richtingen uit kan gaan.

Tijdens een noodgeval of een spannende sportwedstrijd lijkt de tijd soms trager te gaan. Maar hoe komt dat? ‘Het leek wel tien minuten te duren, terwijl er eigenlijk maar acht seconden voorbij waren.'

Vandaag is het vijf jaar geleden dat Stephen Hawking overleed. De Britse kosmoloog werkte tot de laatste snik aan een nieuwe theorie van de oerknal. Dat deed hij samen met coauteur Thomas Hertog, die nu een inzichtelijk boek aflevert over hun bevindingen.

Twee keer per jaar verzetten we onze klok: van zomertijd naar wintertijd en omgekeerd. De reden waarom we dat doen is eigenlijk achterhaald. Maar kiezen we dan voor permanente zomertijd of permanente wintertijd, vraagt weerman Bram Verbruggen zich af.

Wat is tijd? Die vraag is hetzelfde lot beschoren als zo veel filosofische vragen: de wetenschap heeft er intussen gretig beslag op gelegd. Natuurkundigen onderzoeken onder meer de structuur ervan: verloopt tijd continu of vertoont ze een korrelige structuur? In het laatste geval bedraagt een tijdkorrel volgens Amerikaanse theoretische fysici hooguit 10^-33 seconden.

Kosmologen breken zich al een tijdje het hoofd over de vraag hoe snel het heelal uitdijt. Verschillende meetmethodes leveren verschillende resultaten op. De Zwitserse fysicus Lucas Lombriser denkt dat hij de oplossing gevonden heeft.

Tijdsbestedingsonderzoek hbits brengt niet alleen tijdsduur en gedrag, maar ook de context rondom dat gedrag in kaart. ‘We willen niet zozeer weten wat mensen doen, maar wel waarom ze dat doen.’

Heb je ook het gevoel dat de tijd steeds sneller gaat? Daar zijn verschillende verklaringen voor.

Over onze blindheid voor trage veranderingen