Dood en verderf in het kleinste kamertje

Een studie over de gevaren van langdurig toiletzitten leidde me naar een klein kamertje waar pijn nooit veraf is.

De studie met de klinkende naam Beware of the toilet: The risk for a deep tissue injury during toilet sitting vulde naar eigen zeggen een leemte in de wetenschappelijke literatuur. Nooit eerder werd onderzocht welke druk onze billen ondergaan tijdens de grote boodschap.

Dichtslaande brillen, imploderende toiletpotten en vallende spoelbakken. In het kleinste kamertje is pijn nooit veraf

De wetenschappers rustten een toiletbril daarom uit met druksensoren en bekeken de bloedcirculatie in de billen. Ze besloten dat langdurig zitten op een toiletbril kan leiden tot doorzitwonden. Een ergonomische bril of een kussentje kan soelaas bieden.

Fantastische wetenschap, dat zeker, maar helaas ook bloedernstig. Zo riskeren bejaarden in onderbemande (Amerikaanse) rusthuizen soms doorzitwonden nadat ze tientallen minuten op een toilet werden achtergelaten. De referentielijst onder de studie leidde me naar andere toiletgerelateerde gevaren.

Jongen, plassen, rits. Het zijn de drie kernwoorden van een vaak voorkomend horrorverhaal dat eindigt op de spoeddienst.

Vooral jongetjes krijgen het hard te verduren in het kleinste kamertje. In de Verenigde Staten worden jaarlijks 40.000 kinderen gehospitaliseerd nadat hun plasser onder een dichtslaande wc-bril of tussen een sluitende rits terecht is gekomen. De onderzoekers roepen ouders op om hun zonen in dat geval meteen naar het ziekenhuis te brengen. Uit schaamte doen ze dat vaak te laat.

Voor volwassenen loert het gevaar vooral tijdens de zittende boodschap.

De meestvoorkomende kwetsuren bij volwassenen zijn een gekneusd staartbeen en zelfs een ontwrichte heup nadat ze op een toilet zijn gaan zitten waarvan de bril nog omhoog staat. Of wanneer – we hebben het hier over de VS – het toilet het onder hun lichaamsgewicht begeeft.

In dezelfde lijn ligt het onderzoek van Schotse wetenschappers naar ineenstortende openbare toiletten in Glasgow. Dat bleek niet aan het gewicht van de slachtoffers te liggen – geen van hen was opvallend zwaar. De wetenschapper-detectives trokken op onderzoek en besloten dat de verouderde openbare potten het gewoon door slijtage hadden begeven. Voor hun werk ontvingen de onderzoekers in 2000 een Ig Nobelprijs.

Een toiletongeval in Peking, waarbij het slachtoffer een levensbedreigende snijwond aan zijn achterste opliep.

Openbare toiletten vormen af en toe ook een plaats delict voor onhandige gebruikers met smetvrees. Die gaan bijvoorbeeld gehurkt op de bril staan om hun billen van bacteriële overdracht te vrijwaren, en vallen er dan af.

Nog een ander gevaar komt uit de lucht gevallen, in de vorm van een omhoog hangende spoelbak. Afgaande op de wetenschappelijke literatuur trek je die best niet te enthousiast door (aan het touwtje).

Tenslotte nog wat voedingsadvies. De literatuur meldt gevallen van mensen die een plotse bloeddrukval of zelfs een hartaanval krijgen door te hard te drukken. Eet voldoende vezels, mensen!