Wetenschappers hebben ontdekt hoe het lage ‘hum’-geluid van fladderende kolibries ontstaat. Die kennis kan helpen bij de ontwikkeling van stillere ventilatoren en drones.
Wetenschappers van de TU Eindhoven onderzochten de vleugelslag (40 slagen per seconde) van de kolibrie. Ze volgden het kleine vogeltje in een laboratorium minutieus tijdens het drinken van suikerwater uit een nepbloem. Twaalf hogesnelheidscamera’s, zes druksensoren en 2 176 microfoons monitorden de exacte vleugelslag frame voor frame en maakten het bijbehorende geluid zichtbaar.
Het typisch vleugelgeluid blijkt te ontstaan door drukverschil tussen de boven – en onderkant van de vleugels. Die drukverschillen leveren een aerodynamische kracht waarmee de vogel opstijgt en stil in de lucht kan blijven hangen. Vooral de opwaartse lift levert boventonen en die verklaren het typerende hum-geluid van de kolibrie.
Storende geluiden
‘De kolibrievleugels combineren als het ware het zachte van andere vogelvleugels met het elastische van insectenvleugels. De kolibrievleugel is vergelijkbaar met een heel mooi gestemd muziekinstrument’, zegt onderzoeker David Lentink.
‘Geluidsvervuiling wordt een steeds groter probleem’, zegt mede-onderzoeker Rick Scholte. ‘Je moet weten waar het geluid vandaan komt en hoe het wordt geproduceerd om het weg te kunnen nemen. Dit onderzoek naar de kolibrievleugel is een goed uitgangspunt om storende geluiden aan te pakken.’ De opgedane kennis kan met name machines met draaiende rotorbladen stiller maken, zoals vliegtuigen, drones, ventilatoren en stofzuigers.
