Na godin, camera en magazine is er nu ook een moleculaire wolk met de naam Eos

Eos bevindt zich op ongeveer driehonderd lichtjaar van de aarde en dient als grondstof voor de vorming van nieuwe sterren.

Beeld: De mogelijk sterren-vormende wolk ‘Eos’. (Thomas Müller (HdA/MPIA) & Thavisha Dharmawardena (NYU))

Een internationaal onderzoeksteam onder leiding van Blakesley Burkhart (Rutgers University, VS) heeft een potentieel sterren-vormende wolk ontdekt die een van de grootste op zichzelf staande structuren aan onze hemel is, en een van de dichtstbijzijnde die ooit is gedetecteerd. De wetenschappers hebben de moleculaire waterstofwolk ‘Eos’ genoemd, naar de godin uit de Griekse mythologie die de belichaming van de dageraad is. 

Moleculaire wolken bestaan uit stof en gas (voornamelijk waterstof), maar bevatten ook andere moleculen zoals koolstofmonoxide. Doorgaans worden zulke wolken opgespoord met behulp van radio- of infraroodtelescopen, die de chemische signatuur van koolstofmonoxide gemakkelijk oppikken. Voor dit nieuwe onderzoek hebben Burkhart en collega’s een andere aanpak gekozen. Eos is de eerste moleculaire wolk die is ontdekt door in het ver-ultraviolet naar moleculaire waterstof te zoeken. Daarbij zijn waterstofmoleculen gedetecteerd die in het ver-ultraviolet fluoresceren. Oftewel: de gaswolk gloeit in het donker.

De sikkelvormige gaswolk vormt geen gevaar voor de aarde en de rest van het zonnestelsel, maar door haar nabijheid biedt ze een unieke kans om de eigenschappen van een structuur in het interstellaire medium te bestuderen. Het interstellaire medium, dat bestaat uit gas en stof dat de ruimte tussen de sterren in een sterrenstelsel vult, dient als grondstof voor de vorming van nieuwe sterren. Eos bevindt zich op ongeveer driehonderd lichtjaar van de aarde. Ze bevindt zich aan de rand van de zogeheten Lokale Bel, een grote met gas gevulde holte in de ruimte die het zonnestelsel omsluit. De onderzoekers schatten dat Eos enorm groot is. Ze beslaat een hemelgebied dat ongeveer veertig keer zo groot is als de maan en bevat 3400 keer zoveel massa als de zon. Maar haar levensduur is beperkt: modelberekeningen geven aan dat de gaswolk binnen zes miljoen jaar zal vervliegen.