geur

Soms ervaren we smaak op basis van geur alleen, zoals bij gearomatiseerd water. Onderzoekers ontdekken nu waarom.

Iedereen heeft een unieke lichaamsgeur. Ons lief of onze kinderen ruiken heerlijk, terwijl een onbekende op de trein hard kan stinken. ‘Lichaamsgeur is geen kwestie van schoon of vuil, maar van de microbiële balans op je huid’, zegt microbioloog Chris Callewaert (UGent).

Een geur ontwikkelen die naar beenderen ruikt? Dat is het doel van onderzoeker Clément Martin (ULiège). Hij onderzoekt de geur van menselijke beenderen om speurhonden te helpen met de zoektocht naar moordslachtoffers.

Parfums, deodorants, luchtverfrissers, zeep, … Deze geuren zijn voor veel mensen niet weg te denken uit hun dagelijks leven. Maar voor een kleine groep mensen zorgen zulke geuren juist voor veel overlast. Zo krijgen ze bijvoorbeeld hoofdpijn, worden ze misselijk, of raken ze zelfs in ademnood.

Pubers hebben de slechte reputatie dat ze een beetje stinken. Volgens recent onderzoek heeft die geur een evolutionaire verklaring.

Katten hebben een extreem fijne reukzin. Dankzij de vorm van hun neusholtes verwerken ze geuren zoals een gaschromatograaf.

Het profiel van de geurstoffen in je handpalm kunnen je geslacht verraden met een nauwkeurigheid van meer dan 96 procent. Dat is handig bij forensisch onderzoek.

In De atlas van geur koppelt Ari Turunen geuren aan geschiedenis, mythologie, literatuur, beeldende kunst, etymologie en scheikunde.

De overgevoelige neus van een Schotse vrouw pikte de geur van de ziekte van Parkinson op. Wetenschappers proberen op basis van haar bevindingen een huidtest te ontwikkelen, voor parkinson en voor andere ziektes.