Dansen blijkt niet alleen erg leuk te zijn, het blijkt ook een goede therapie voor Multiple Sclerose (MS)-gerelateerde vermoeidheid. Dit onderzocht Dr. Fanny van Geel, kinesitherapeute, tijdens haar doctoraat aan de UHasselt, in samenwerking met Move To Sport.
MS veroorzaakt buitengewone vermoeidheidsklachten
Multiple Sclerose (MS) is een auto-immuunziekte: het eigen lichaam valt als het ware het eigen zenuwstelsel aan. De beschermlaag die rond de zenuwen zit wordt hierbij aangetast, waardoor zenuwsignalen van en naar de hersenen trager worden doorgegeven. De zenuw kan ook uiteindelijk stuk gaan, waardoor er geen signaal meer zal doorkomen.
Hierdoor krijgt de patiënt te maken met heel wat problemen, zoals krachtsverlies, gevoelsstoornissen, blaas -en darmklachten en concentratieproblemen. Daarnaast vertonen de patiënten vaak ook buitengewone vermoeidheidsklachten.
Maar wat is die ‘vermoeidheid’ juist, en wat houdt die in?
Fanny legt het ons uit. "Vermoeidheid is moeilijk te omschrijven. In het algemeen zijn er twee grote categorieën: vermoeidheid en vermoeibaarheid. Vermoeidheid is het algemene gevoel van vermoeid/moe zijn. Iets wat je moeilijk kan meten, want het is een individueel gevoel.” Aldus Fanny.
“Anderzijds heb je vermoeibaarheid. Dit houdt in dat een bepaalde taak, zoals bijvoorbeeld wandelen, het gevoel van vermoeidheid doet stijgen of de prestatie afneemt, wat zich bij het wandelen bijvoorbeeld vertaalt in een tragere wandelsnelheid”
“Die vermoeidheid komt in verschillende vormen en staat nooit alleen”
Fanny legt verder uit dat vermoeidheid echt een eigenschap is van MS. Er is namelijk sprake van een pathologische vermoeidheid. Interessant genoeg komt die vermoeidheid ook in verschillende vormen. Je kan mentale vermoeidheid hebben, welke zich kan vertalen in concentratieproblemen en het maken van fouten. Anderzijds kan je ook motorische vermoeidheid hebben. In dit geval geven patiënten bijvoorbeeld aan dat ‘hun benen zwaar aanvoelen’.
Vele factoren dragen bij aan die vermoeidheid. Enkele voorbeelden zijn depressie, gedaalde mentale capaciteit, maar ook een slechte conditie en de vermoeibaarheid zelf kunnen het algemene gevoel van vermoeidheid negatief beïnvloeden.
Gezien de vermoeidheidsklachten nefast kunnen zijn voor de patiënt, is men steeds op zoek naar nieuwe therapieën hiervoor. Vanuit onderzoek bij andere aandoeningen weet men dat ‘multimodale therapie’ hiervoor heel effectief is. Multimodale therapie verwijst naar therapie met verschillende modaliteiten, met andere woorden een soort combinatietherapie.
Dansen: meer dan alleen bewegen op muziek
Tijdens het dansen beweeg je, maar je doet daarnaast zoveel meer. We hebben allemaal ooit een dansles gehad, al is het maar tijdens de lessen lichamelijke opvoeding. Het memoriseren van de verschillende pasjes kostte ons wel wat cognitief denkwerk.
Tijdens het dansen ben je namelijk met verschillende dingen tegelijk bezig: je beweegt en denkt tegelijkertijd. Je moet de juiste pasjes op het juiste moment uitvoeren. Dat maakt dansen net zo interessant als therapie, zeker voor vermoeidheidsklachten. Fanny onderzocht de effecten van dansen (volgens bepaalde choreografie) op vermoeidheidsklachten, en die effecten waren gunstig.
“Dansen past perfect binnen het plaatje van multimodale therapie”
“Dansen is multimodaal. Ik gaf de patiënten in een eerste fase voornamelijk ‘grondtherapie’. Ze moesten dan rollen over de grond, met verschillende mensen samen, op een gecoördineerde manier. Dit vergt concentratie, dus denkwerk, maar bijvoorbeeld ook heel wat buikspierkracht. Het leuke aan dansen is dat elke patiënt dit aan zijn/haar intensiteitsniveau kan uitvoeren.”
