paleontologie

Paleontologen hebben een opvallend patroon van breuken in de staartwervels van eendensnaveldinosauriërs ontdekt, die mogelijk tijdens de paring zijn ontstaan. “Het gewicht van het mannetje kon de rug van het vrouwtje verpletteren.”

Een pantservis van zo’n 400 miljoen jaar oud uit Canada gunt ons een blik op het prille begin van de evolutie van tanden: platen in het verhemelte met daarop tandjes die in alle richtingen groeiden.

Wanneer graafmachines aan hun nachtrust beginnen, daalt Frederik Mollen af in diepe bouwputten. Gewapend met een schop en een zeef speurt hij naar fossielen, en reist zo miljoenen jaren terug in de tijd. Wat voor hem ooit begon als kinderspel, groeide uit tot paleontologie van wereldklasse. Al blijft het gewoon een hobby.

Sinds zijn vondst in de jaren 1980 staat een site met extreem goed bewaarde dinoskeletten in de Chinese Yixianformatie bekend als het tweede Pompeii. Alleen een plotse gebeurtenis als een vulkaanuitbarsting zou zoveel resten in zulk detail kunnen bewaren, heette het. Met de nieuwe uranium-lood dateringsmethode CA-ID-TIMS bewezen onderzoekers dat die theorie geen steek houdt.

Beide menssoorten stonden met elkaar in contact, maar hoe frequent? Dat blijft een mysterie. Een nieuw klimaatmodel laat zien dat hun leefgebieden in bepaalde warmere periodes in elkaar overliepen, wat ontmoetingen makkelijker maakte.

Fossielenjagers noemen de periode rond 1,5 miljard jaar geleden ook wel de "Boring Billion", omdat levende wezens in die tijd nog geen harde, skeletachtige structuren hadden die hun vorm hadden kunnen behouden. Nu hebben experts voor het eerst verschillende vormen gevonden die bedekt zijn met een soort aluminium dodenmasker.

Onderzoekers reconstrueerden de gewrichten en spieren van Lucy, de bekendste vroege voorouder van de mens. Daarmee verwierven ze nieuw inzicht in de gang van de mensachtige.