Natuurwetenschappen

De zon is niet zomaar een ster. Sinds kort blijkt dat ze een ‘moeder’ heeft en een stel ‘broertjes’ en ‘zusjes’. Misschien heeft ze zelfs een planeet gestolen. Een bewogen biografie die ons miljarden jaren terug in de tijd katapulteert.

Als we met een (denkbeeldige) superkrachtige microscoop steeds verder zouden inzoomen, zou blijken dat de ruimte op de allerkleinste schaal geen continuüm is, maar is opgebouwd uit onderdelen, zogeheten kwanta. Hoe moeten we ons die bouwsteentjes van de ruimte voorstellen?

Zelfs met de gevoeligste en meest geavanceerde instrumenten kunnen we deze ongrijpbare ‘stof’ nog steeds niet detecteren.

Er leven ondertussen meer dan zeven miljard mensen op deze planeet. Wordt de aarde met elke nieuwe baby dan ook een beetje zwaarder?

De wet van Stigler verkondigt dat een uitvinding, een formule of een principe meestal naar de verkeerde persoon vernoemd wordt, dus niet naar de ontdekker. Bij de complexe getallen vinden we hiervan vele voorbeelden. Een reden voor ons om het verhaal van de complexe getallen te brengen.

Van Gogh gebruikte in zijn beroemde meesterwerk verschillende tinten geel. Die blijken niet allemaal even goed bestand tegen licht en vochtigheid.

De klankkleur van een viool komt sterk overeen met die van mannelijke én vrouwelijke zangstemmen.

Modder, drek of klevende klei... Archeologen hebben ook slechte dagen. Maar net uit de fascinerende verscheidenheid van grond kan met behulp van micromorfologie een heel nieuw verhaal ontdekt worden. Zo ook voor de oudste stadslaag van Antwerpen.

Met flitsen van X-stralen kan water hypersnel aan de kook worden gebracht. Daarbij ontstaat een exotische aggregatietoestand die haar gelijke niet kent op aarde.

Elk jaar worden er in Vlaanderen ruim 1.800 doctoraatsstudies afgewerkt. Maar waar gaat dat vele onderzoek over? Via de Vlaamse PhD Cup daagt Scriptie vzw doctors uit om u dat in 3 heldere minuten uit te leggen.

Kan je 360° rond op een gewone schommel? Dat vroegen Helden Nico aan Maureen zich af. Sylvia Wenmackers geeft het antwoord bij Heldenland op Ketnet én in deze column.

De moderne natuurkunde laat geen spaander heel van ons alledaagse begrip van de tijd. De Italiaanse kwantumfysicus én succesauteur Carlo Rovelli schreef er een intrigerend en verhelderend boek over.

Deze week verschijnt een nieuwe theorie over het ontstaan van het heelal, die Stephen Hawking samen met zijn Belgische collega Thomas Hertog heeft opgesteld.

Zwitserse natuurkundigen zijn erin geslaagd een ‘wolk’ te bouwen van duizenden met elkaar verstrengelde rubidiumatomen.

Een laser gekoppeld aan een atoomkern houdt de tijd duizenden keren preciezer bij dan de nauwkeurigste van de huidige atoomklokken.

Onze genetische code ligt vervat in twee strengen van elk drie miljard basen, die samen een dubbele helix vormen. Maar op sommige plaatsen zit er een knoop in de beroemde genetische structuur.

Niets zo hard en onvervormbaar als diamant. Maar zelfs voor het hardste edelste materiaal is dat een rekbaar begrip.